Shkruar nga Ali Hertica

Në këtë tekst, unë do të doja të përpiqesha të përmendja dhe analizoja se si platformat bëjnë politikë, si organizojnë bazën e tyre të energjisë, dhe në cilat fusha politika e tyre tashmë po ndryshon botën dhe sitemet demokratike por së pari duhet të dime dhe mos të ketë keqkuptime në lidhje me politikën e platforms,dhe shpalosjen e sajë në politikën e shetit demokratik të shoqërisë.

Kur flasim për "politikën e platformave" ose rregullimin e platformës, zakonisht mendojmë për platformat si objekt rregullimi dhe politikash. Kjo nuk është gabim, por fsheh pikën shumë më të rëndësishme që platformat sot janë rregullatorë të fuqishëm dhe vetë aktorë politikëse si eshpalosin atë para qytetarit dhe poletikëberjesë në jeteën e përditshme .

Platformat janë infrastruktura e bashkëjetesës sonë dixhitale të sitemit më të avansuar kibernetik- me theks në "strukturën". Sepse kjo strukturë nuk është as arbitrare dhe as neutrale. Pretendimi i strukturës së komunikimit është tashmë një akt politik, duke mundësuar ndërveprime të caktuara dhe duke zvogëluar mundësinë e llojeve të tjera të komunikimit,tashmë është një ndërhyrje e thellë për të jetuar së bashku dhe në këtë mënyrë politikenë shtetin e Kosvës

Pra, ka kuptim të mendojmë për platforma jo vetëm si kompani që ofrojnë shërbime , por t'i konsiderojnë ato si subjekte politike, madje edhe institucione. Ndikimi i tyre në debatin politik, mbi bashkëjetesën tonë dhe kështu në vendimet politike është ai i klasikëve të disa premtimeve boshe. Platformat mund të kuptohen si forca e 5-të. Sidoqoftë, në dallim nga katër fuqitë e tjera, ato nuk janë të organizuara në shkallë vendi, por mendojnë dhe veprojnë globalisht vetë. Dhe, ndryshe nga institucionet e tjera, ata nuk përpiqen të theksojnë mbi rolin e tyre socio-politik, përkundrazi.Në fund të fundit, të kesh përgjegjësi politike është e keqe për biznesin. Përkundrazi, platformat tentojnë të minimizojnë fuqinë e tyre politike dhe të refuzojnë të pranojnë përgjegjësi. Ata janë aktorë politikë kundër vullnetit të tyre.

Një nga arsyet pse platformat si aktorë politikë nuk merren ende seriozisht është mungesa e mirëkuptimit për mekanikën e pushtetit të tyre.

Kur politikanët përballen me platformat, atyre u pëlqen të vendosin në ekuilibër peshën e legjitimitetit të tyre politik. Ata pastaj flasin për "parësinë e politikës" sikur të donin të siguronin veten dhe të tjerët për agjencinë e tyre. Kjo përparësi rrjedh nga fakti se politikani hyri në detyrë me një vendim sovran, kolektiv. Por, edhe platformat krijojnë një formë të ligjshmërisë përmes vendimeve kolektive, i cili, megjithatë, funksionon pak më ndryshe.

Në librin e, David Singh Grewal tregon se si përshtatja e standardeve mund të kuptohet si një vendim kolektiv.3 Standardet janë mundësi të ndërveprimit, për këtë arsye çdo vendim për ose kundër një standardi ka gjithmonë rëndësi sociale. Dhe thjesht sepse këto vendime nuk merren në të njëjtën kohë si një zgjedhje, por përkohësisht të stivuara ("të grumbulluara"), kjo nuk e zvogëlon fuqinë e tyre shoqërore.

Fuqia e këtyre vendimeve kolektive të grumbulluara nuk është asgjë e re. Ai vlen për gjuhën që flasim në parlament dhe kultuiren poltike siq kemi në Kosovë dhe , mënyrat që kultivojmë ose pranojmë,  natyrisht, për vendimin se cilat shërbime të rrjetit duam të arrijmë. Në fund të fundit, ne nuk jemi për shkak të cilësisë së shkëlqyeshme të produktit, dhe vlerave poltike të shoqëris demokratike në Republikën e Kosovës.